Een aantal grote namen vallen, de branche schrikt ervan. ‘Als zij het zelfs niet meer redden, dan wil dat toch wel heel wat zeggen.’ Ja, dat zegt zeker veel, denk ik dan. Het zegt dat zelfs bedrijven met een hele grote naam het niet redden met die naam alleen. Het zegt dat het in deze tijd op behendig ondernemerschap aankomt en het zegt dat zelfs die zaken op (veel) te veel momenten te veel lege stoelen hadden. Want laten we eerlijk zijn, als alle mensen die het zo erg vinden voor deze omgevallen bedrijven daar nou gewoon iedere twee weken waren gaan eten, dan waren die zaken natuurlijk niet failliet gegaan.
Wat is er aan de hand?
Wat is er aan de hand? Normaal gesproken gaan er ieder jaar gemiddeld 200 horecabedrijven over de kop en nog eens zo’n aantal stopt of moet min of meer gedwongen verkopen. In de coronajaren ging dat aantal naar bijna nul, omdat men geen belastingen hoefde te betalen en steun kreeg. Nu dat is gestopt en niet alleen die schulden moeten worden terugbetaald maar ook veel kosten stijgen, zie je dat er weer bedrijven worden gedwongen af te haken. Dat zijn er nu ongeveer weer net zoveel als voorheen. Je zou echter kunnen zeggen, over de afgelopen vier jaar gekeken zijn het er nog altijd een stuk of 600 ’te weinig’. Mijn verwachting is dat die nog wel zullen volgen. En wellicht nog wel meer.
De consument is kritischer in het uitgeven van geld, simpelweg omdat er in veel huishoudens minder te besteden is door de inflatie. Alle kosten stijgen maar als de prijs van een kop koffie of een biertje in de horeca stijgt, dan is het ineens ‘belachelijk’ ‘afzetterij’ en ’toch niet meer normaal!’ Maar ik denk dat het in sommige zaken op sommige momenten ook veel te duur ís. Daarover lees je in meer in deze column.
Koplampen
Groothandels merken dat er betalingsmoeilijkheden ontstaan, te veel ondernemers kijken als een konijn in de koplampen van de naderende vrachtauto. Winnaars staan klaar om juist uit te breiden. Wat me opvalt aan de reacties van ondernemers die op dit moment afhaken is dat zij bijna allemaal de schuld buiten zichzelf plaatsen. Toch zou ik de meest gebruikte argumenten waarom ‘het niet aan hen lag’ van een kanttekening willen voorzien:
Maar het lag niet aan mij!
“De mensen hebben minder te besteden” Wat heb je gedaan om meer mensen naar je toe te krijgen? Wat was je marketingplan, heb je meer momenten beschikbaar gemaakt dat gasten naar je toe konden komen? Heb je acties bedacht, heb je een professionele partij gevraagd met je mee te denken? Als je gasten minder uitgeven dan heb je óf meer gasten nodig óf betere marges.
“Door het personeelstekort had ik te weinig medewerkers om vol te kunnen draaien” Waarom zijn er bedrijven in jouw stad die dat personeelsprobleem (al heel lang) nier (meer) hebben? Wat heb je gedaan aan je moderne werkgeverschap? Wat heb je gedaan aan werving, binding en groei van medewerkers? Is er een tekort aan personeel, of ben je niet goed genoeg in het binden van mensen?
“De coronaschulden waren te hoog” Was het in alle maanden dat je belasting uitstelde wel nodig om dat te doen of heb je die extra financiële ruimte in de coronaperiode misschien ook een ietsiepietsie gebruikt om iets comfortabeler te leven dan noodzakelijk was? Wat heb je gedaan in het afgelopen jaar om een plan te maken om financieel adem te kunnen halen in overleg met schuldeisers, inclusief de belastingdienst?
“Alles is de te duur geworden en ik ga daar niet in mee” Dit hoor ik heel veel. Ondernemers die niet de prijs durven te vragen die ze moeten vragen omdat ze vinden dat het dan te duur wordt. En wat krijg je dan? Een iets duurdere kop koffie zónder lekker koekje, zónder glaasje water, zónder planten en bloemen in de zaak, zónder lachende medewerker en zónder fijn gevoel. Omdat de ondernemer voor jou heeft beslist dat de koffie niet veertig cent duurder mocht maar slechts tien en je dus moet inleveren op alles wat normaal het prijsverschil tussen horeca en supermarkt verklaart.
Ondernemen gaat niet vanzelf. Het is een kwestie van honderd ballen in de lucht houden en ook in de spiegel blijven kijken. Wat heb ík niet goed gedaan? Wat kan ík morgen beter doen. Als je daar mee stopt, dan blijven alleen de anderen nog over om de schuld aan te geven en dan weet je dat je hebt verloren.
Nu te boeken! Eilandsessie in februari 2024 en Las Vegas in maart 2024!
Volg me op instagram voor horeca-updates, schrijf je in voor mijn nieuwsbrief