Ik moest ook die avond rond de klok van zeven een presentatie geven, dit keer in een restaurant onder de rook van Arnhem. Zonder stress en fileleed rijd ik dan vaak al om een uur of drie weg uit Amsterdam en zoek een plek in de buurt waar ik nog wat kan werken en iets kan eten.. Deze keer had ik afgesproken met een oude vriend die in deze omgeving werkt, lang niet gezien, gezellig!
Helemaal goed
Mijn vriend had zijn hond bij zich en met z’n drieën liepen we door de hoofdstraat langs een paar winkels en horecazaken. Aan de overkant van de weg zagen we een wat donkere zaak met een goed gevuld terras voor de deur. We besloten daar te gaan zitten, maar wel binnen; het was best warm in de zon. Mogen we binnen zitten? Vroeg ik. Serveerster: ‘Helemaal goed!’ En is de hond ook welkom? ‘Helemaal goed!’
Bakje water
Ze kwam aan onze tafel en vroeg wat we wilden drinken. We bestelden een grote fles spa rood: ‘Helemaal goed!’ Ook vroegen we een bakje water voor de hond: ‘Buiten staan bakjes water voor honden. U mag er zelf eentje pakken!’ Ze liep vervolgens weg. Mijn vriend Thomas stond op, liep naar buiten en met een vies gezicht kwam hij terug met een hondenbak geklemd tussen zijn duimen en wijsvingers. Hij zette het voor zijn hond neer en liep weer weg: ‘Even handen wassen.’
De serveerster bracht de Spa en informeerde nog even naar het hondenwater. ‘Is het nog wel koud?’ Ik vertelde haar plagerig dat ik het nog niet had geproefd en dat mijn vriend even zijn handen aan het wassen was. ‘Helemaal goed!’ Ze had niet verstaan wat ik had gezegd. Terwijl ze wegliep vroeg ik haar nog of we de menukaart mochten. ‘Helemaal goed!’ riep ze.
Sterretjes
We kregen even later de kaart, allebei een andere. In de kaart van Thomas ontbraken een paar insteekvellen waaronder de voorgerechten en een pagina met hamburgers. De kaarten waren beiden wel even vies, ze bevatten een keur aan voorproefjes van de gerechten zal ik maar zeggen en waren bovendien uitgevoerd in een keur aan lettertypes en verwijzingen. Zo was de in het driegangenkeuzemenu (29,75) opgenomen carpaccio een kleine portie maar tegen een meerprijs van drie euro kon dat een normale worden, zo leerde het verklarende sterretje onderaan de pagina.
We keken onze ogen uit maar besloten het toch maar niet te doen. ‘Zullen we weggaan en gaan eten bij die zaak waar we net langsliepen? Waar ze met het personeel op het terras zaten te eten? Die zullen nu wel open zijn.’
‘Heeft u een keuze gemaakt?’ vroeg de dame aan tafel. Ik vertelde haar dat dit inderdaad zo was en dat de keuze was gevallen op het restaurant aan de overkant. ‘O dat begrijp ik wel, helemaal goed!’ Excuses waren niet nodig.
Welkom
We liepen een paar minuten later het terras op bij ‘La Maison’. ‘Goedemiddag, van harte welkom!’ Op onze vraag of onze hond welkom was zei ze: Jazeker, en die zal wel dorst hebben. Voor de hond haal ik water en voor jullie?’ Toen ze terugkwam zette ze wat brood met dips op tafel. Ze vertelde over het aspergemenu buiten de kaart en presenteerde ons toen de lijst vol lekkers.
Dag en nacht
De restaurants verschilden in prijs bijna niks. Voor de rest was het een verschil van dag en nacht. Ik gunde de frisse en vlotte ‘helemaal goed dame’ van de overkant een baan bij de buren. Dit stukje gaat namelijk niet over haar maar des te meer over een ondernemer die zijn zaak laat verslonzen en daar niet alleen gasten maar uiteindelijk ook zijn medewerkers mee benadeelt.
Boeken
Wouter verzorg workshops en presentaties door het hele land. Vanaf nu zijn de workshops voor de periode september-november te boeken! Wil je kennis maken met de boeken van Wouter? Kijk dan achter deze link op de website van www.horecabo.nl
